My essentials.

 

 

Dua beg kecik ni memang selalu akak bawak kalau pegi travelling memana, waima balik kampung sekali pun. Yang warna pink tu isinya ialah ubat2an iaitu pills. Fisherman's friend tu pulak untuk hilangkan rasa loya terutama kalau dah banyak telan ubat. Kalau tak bawak 2 beg ni memang naru (naya+haru) jadinya.

 

Dalam beg biru tu pulak penuh dengan segala minyak angin dan balms dan juga ada vicks. Yang bulat leper tu pulak cermin kecik untuk akak menelek muka yang pucat ke apa sebab banyak telan ubat. Hehehe.

 

Ini pulak handbag akak zaman sekarang. Macam bag budak memuda je kan. Terpaksalah camtu sebab dah ada camera gedabak ni. Dalam beg tu yang wajib ada ialah tiger balm kecik, satu plastik ubat, tissue dan purse. Akak memang sangat jarang mekap, lipstick secalit pun susah nak lukis kat muka ni. Tak tahulah kenapa. Bolehlah bayangkan muka pucat akak ni kalau keluar jalan2 gi supermarket, sibbaiklah tak de sape kenal. Hehe.

Mak akak dulu penah gak sound, " Canno oghang tak cakap kau tuo, pucaaaaaat yo muko tu den nengok. Cubolah ubuh lipstick ko, mak ni dok ghumah yo pun bobodak foundation mo. Kau slalu kluar, tapi muko tu tak semonggah den nengok eh. Sibbaik lawa!"  (okeylah....bab cakap lawa tu akak yang tambah2 sendiri. Hehe)

Terjemahan: "Oh ya, ibu sudah tahu kenapa orang memanggilmu kakak tua, wahai anakku. Wajahmu tidak menampilkan usiamu yang sebenar. Alangkah elok jika usiamu boleh dimudakan sedikit dengan secalit solekan? Ibumu ni bukan artis glemer tapi masih tahu memakai foundation L'oreal. Kenapakah anakku tak mahu mengikut bakat ibu bersolek? Tapi jangan risau kerna kamu mempunyai kecantikan semulajadi."

 

 

Maka semuanya nak disumbat kat dalam tu. Tak boleh berat sangat sebab nanti sakit bahu dan sakit belakang. Dah tak larat nak telan ubat lagi.

 

P/S  Mesin translator akak baru balik dari kampungnya, Switzerland. Lepas tu gi kursus pulak kat Dewan Bahasa tapi macam tak de makna je gi kursus tu kan.